Koreański

Język koreański

Język koreański

język o nieustalonym pochodzeniu, prawdopodobnie jest językiem izolowanym. Według niektórych teorii łączony z językami ałtajskimi lub ajnoskim. Używany jest głównie w Korei Południowej oraz Północnej, a także w sąsiadującej z Koreą Północną chińskiej prefekturze autonomicznej Yanbian. Na świecie językiem tym posługuje się ok. 78 milionów ludzi, włączając w to duże skupiska w republikach dawnego Związku Radzieckiego, USA, Kanadzie, Brazylii i Japonii.

Oryginalny koreański system zapisu – hangyl – jest alfabetem sylabicznym i fonetycznym. Coraz rzadziej spotyka się zapis znakami sinokoreańskimi hancha. Większość słów potocznie używanych w języku koreańskim jest pochodzenia koreańskiego, jednakże ponad 50% ogólnego słownictwa ma źródła w koreańskim sposobie odczytania znaków chińskich. Koreański jest językiem typu SOV.

Język koreański

Nazwy

W Korei Północnej Korea nazywa się „Chosŏn” (조선), a na język koreański mówi się „Chosŏnmal” (조선말) lub bardziej oficjalnie „Chosŏnŏ” (조선어).
Z kolei w Korei Południowej, Korea jest nazywana „Hanguk” (w hangyl: 한국). Język koreański jest zwany „Hangugmal” (한국말), lub bardziej formalnie „Hangug-ǒ” (한국어). Czasami, potocznie mówi się na niego „Urimal” (우리말; „nasz język”). Standardowy język nauczany w szkołach nosi nazwę „Gug-ǒ” (국어; „język narodowy”). Korea była także nazywana „Chosŏn” („Chōsen” w języku japońskim) podczas japońskiej okupacji Korei (1910-1945).

Klasyfikacja i języki spokrewnione

Koreański jest często klasyfikowany jako odrębny język należący do własnej rodziny (języki izolowane). Niektórzy lingwiści koreańscy, europejscy i amerykańscy przypisują ten język do grupy języków ałtajskich. Część lingwistów europejskich i amerykańskich oraz wielu japońskich uznaje koreański za spokrewniony z japońskim. W samej Korei możliwość związku pomiędzy językami koreańskim a japońskim jest raczej ignorowana. Częściowo dzieje się tak ze względu na historię obu krajów, częściowo ze względu na brak jednoznacznych dowodów pokrewieństwa. Związki z językami ałtajskimi są ostatnio także podważane.

Dialekty

W języku koreańskim wyróżnia się kilka dialektów. Standardowy język (Pyojuneo lub Pyojunmal) w Korei Południowej opiera się na dialekcie z okolic Seulu, w Korei Północnej – z okolic Pjongjangu. Dialekty te są bardzo podobne do siebie, jedynie używany na wyspie Czedżu wykazuje dużo różnic od pozostałych. Niektórzy naukowcy uważają ten dialekt za odrębny język. Jedną z największych różnic pomiędzy dialektami jest akcentowanie. Użytkownicy dialektu seulskiego w bardzo niewielkim stopniu używają akcentowania, w przeciwieństwie do osób posługujących się dialektem gyeongsang, który dzięki częstemu stosowaniu intonacji brzmi podobnie jak języki europejskie.

Lista nazw tradycyjnych dialektów oraz miejsce ich występowania:Język koreański

  • dialekt seulski   –  Seul, Inch’ŏn, Kyŏnggi (Korea Południowa); Kaesŏng (Korea Północna)
  • dialekt pjongjański    –  Pjongjang, region P’yŏngan, Chagang (Korea Północna)
  • dialekt Ch’ungch’ŏng  –   Taejŏn, region Ch’ungch’ŏng (Korea Południowa)
  • dialekt Kangwŏn  –   Kangwŏn (Korea Południowa)/Kangwŏn (Korea Północna)
  • dialekt Kyŏngsang   –  Pusan, Taegu, Ulsan, region Kyŏngsang (Korea Południowa)
  • Dialekt Hamgyŏng   –  Rasŏn, region Hamgyŏng, Ryanggang (Korea Północna)
  • dialekt Hwanghae   –  region Hwanghae (Korea Północna)
  • dialekt Czedżu –    Wyspa/prowincja Czedżu (Korea Południowa)
  • dialekt Chŏlla   –  Kwangju, region Chŏlla (Korea Południowa)

Mówiąc o czyimś statusie, mówiący lub piszący używa specjalnych rzeczowników lub końcówek czasowników aby wyrazić tę pozycję. Z szacunkiem, który wyraża się poprzez dobór odpowiedniego słownictwa i końcówek zwracamy się do starszych osób, obcych, pracodawców, szefów, nauczycieli, klientów itp. Na tym samym lub niższym poziomie, także podkreślanym słownictwem i stosowaniem odpowiednich końcówek, są młodsi nieznajomi, uczniowie, podwładni itp. Bardzo niegrzecznym i mogącym się dosyć tragicznie skończyć jest próba zwrócenia się do kogoś stojącego wyżej w hierarchii społecznej używając konstrukcji zarezerwowanej np. dla zwierząt lub osób stojących niżej w hierarchii od mówiącego.

Jednym ze sposobów honoryfikowania jest użycie specjalnych rzeczowników w miejsce normalnych. Najlepszym przykładem jest użycie słowa jinji zamiast bap („jedzenie”). Częściej używa się specjalnych rzeczowników w rozmowie o krewnych. Przykładowo, mówiąc o swojej babci powiemy halmeoni, o czyjejś natomiast halmeonim. Końcówka -m jest częścią honoryfikatywnego przyrostka -nim (님).

Wszystkie czasowniki mogą być zamienione na honoryfikatyne dodając po rdzeniu i przed końcówką -si (시, wymawiane jako shi). Przykładowo, gada staje się gasida. Kilka czasowników ma swoje specjalne honoryfikatywne ekwiwalenty. Dla itda („istnieć”) bardziej formalną formą jest gyesida; meokda („jeść”) – japsusida; jada („spać”) – jumusida.

Kilka czasowników posiada specjalną skromną formę, używaną w przypadku kiedy mówimy o sobie w uprzejmej rozmowie. M.in. są to deurida i ollida będące skromną formą jud

a („dać”).

Zaimki w języku koreańskim mają także swoje mniej i bardziej grzeczne odpowiedniki. Jeo jest skromną formą na („ja”); jeoheuni skromną formą uri („my”); dangsin (dosłownie „przyjaciel” ale używany tylko do zwracania się do kogoś, bardziej formalny od chingu) jest grzeczną formą neo („ty”), mimo tego w języku koreańskim nie używa się raczej zaimków drugiej osoby liczby pojedynczej, zamiast tego lepiej zwracać się po nazwisku lub imieniu albo używać liczby mnogiej ieoreobun.

Istnieje 7 czasownikowych paradygmatów honoryfikatywności względem odbiorcy, a każdy z nich posiada swoje unikalne końcówki, które pokazują poziom formalności sytuacji. W przeciwieństwie do honoryfikatywności względem podmiotu, która służy do okazaniu odpowiedniego respektu podmiotowi wypowiedzi, tutaj respekt odnosi się do odbiorcy wypowiedzi. Nazwy tych siedmiu poziomów wywodzą się od niehonoryfikatywnej formy rozkazującej czasownika hada („robić”) dla każdego poziomu oraz przyrostka che, oznaczającego „styl”.

Tłumaczenia – język koreański:

Oferujemy tłumaczenia zwykle, specjalistyczne, techniczne, przysięgłe, konsekutywne i symultaniczne. Przy realizacji zlecenia tłumacze dobierani są indywidualnie w zależności od tematyki oraz specjalizacji tekstu.

Projekty oraz tłumaczenia przyjmujemy oraz dostarczamy pocztą, firmą kurierską, osobiście, faksem, pocztą elektroniczną. Jeśli potrzebują Państwo tłumaczenia z języka koreańskiego lub na język koreański – prosimy o kontakt. Udzielimy wszelkich niezbędnych informacji. Współpracujemy z najlepszymi tłumaczami w kraju.

Zlecenie tłumaczenia można złożyć drogą e-mailową, za pomocą formularza lub przez telefon. Po otrzymaniu zlecenia natychmiast przystępujemy do tłumaczenia.

Wybrane dziedziny i obszary tłumaczeń w zakresie języka koreańskiego:

  • Ekonomia, prawo, finanse, ubezpieczenia – umowy cywilne i handlowe, analizy księgowe, raporty spółek, oferty, prezentacje, biznesplany, studia opłacalności i wiele innych dokumentów i opracowań.
  • Informatyka, elektronika, szeroko pojęta inżynieria z rożnych specjalistycznych dziedzin techniki (np. technika wojskowa, grzewcza i ciepłownicza, klimatyzacja, motoryzacja) – oferty, schematy, instrukcje obsługi, opisy.
  • Ekologia, rolnictwo, biotechnologia.
  • Medycyna, farmacja, technika medyczna.
  • Marketing i sprzedaż – oferty, publikacje marketingowe – foldery, ulotki, prezentacje, strony www, inne.
  • Unia Europejska, fundusze strukturalne, projekty i partnerstwa, dofinansowanie, dotacje – wszelkie dokumenty partnerstw i związane z aplikacją i realizacje projektów unijnych, wsparcie tłumaczeń z i na serbski , warsztatów i spotkań roboczych partnerstw ponadnarodowych, tłumaczenia archiwów, dzienników, publikacji, raportów, sprawozdań.

 
tłumaczenia Język koreański Vision Jobstłumaczenia Język koreański Vision Jobs

tłumaczenia Dębica | tłumaczenia Oława |